Godišnji forum '13.

1. raspravljanje o zajedničkim agendama i usvajanje početne misli o mogućem okviru za saradnju;
2. ispitivanje trenutne situacije u područjima specifičnih problematika, identifikovanje postojećih mogućnosti, prednosti i ograničenja, kao i mjera koje treba preduzeti da bi se popunile praznine i podržale regionalne inicijative;
3. generisanje ideja za zajedničke inicijative - uključujući i inicijative koje su počele skromno, ali će imati stvaran uticaj.

ČETVRTAK, 7. FEBRUAR 2013.

18.00 – 21.30            Prijem i večera

Uvodna izlaganja:   Yiannis Boutaris, gradonačelnik Soluna
David Burger, zamjenik direktora, Kancelarija za južna i centralna evropska pitanja, Državni sekretarijat SAD
George Papandreou, bivši premijer Grčke

PETAK, 8. FEBRUAR 2013.

9.00 – 9.10          Dobrodošlica

                                   Marika Theros, koordinatorka Balkanskog foruma
                                  Stephen Heintz, predsjednik Fondacije braće Rokfeler

9.10 – 10.00       Preispitivanje regionalne saradnje: koncept, pristup i ciljevi
                                  George Papandreou, bivši premijer Grčke

Uokvirivanje diskusije:  Mogućnosti i izazovi za Balkan kao region

                                    Jan-Erik Enestam, generalni sekretar Nordijskog savjeta
                                  Razmišljanja o Nordijskoj saradnji: prošlost i sadašnjost

10.00 – 10.20        Pauza za kafu

10.20 – 12.00      Okvir i vizija za regionalni razvoj i prosperitet

Kako bi okvir za saradnju mogao najbolje podržati transformaciju vizije integrisanog regiona u efikasne regionalne inicijative? Cilj ovog panela je razgovor o ključnim mogućnostima, ograničenjima i prioritetima za izgradnju okvira saradnje i izgradnju vizije za region koji promoviše održivi razvoj, kolektivni rast i zajedničke investicije.

Moderator: Mark Freeman, Institut za integrisanu tranziciju
Govornik: Ashraf Ghani, Institut za efikasnost države

Panelisti: Shpend Ahmeti, Američki univerzitet na Kosovu

Dorian Ducka, Ministarstvo ekonomije, trgovine i energetike

Leonidas Makris, politički savjetnik gradonačelnika Soluna

Jelena Milić, Centar za evroatlantske studije

12.00 – 12.30       Pauza za kafu

12.30 – 14.00          Inicijative za regionalnu saradnju

Koje lekcije Forum može izvući iz postojećih i prethodnih inicijativa i kako se efikasni pristupi mogu prilagoditi da zadovolje potrebe našeg regiona? Cilj ovog panela je analiza i diskusija o nekoliko primjera regionalne saradnje i razvoja, i razmišljanje o lekcijama koje oni mogu obezbijediti da bi Balkanski forum prešao iz uopštene vizije u konkretne planove za političko djelovanje.

Moderator: Priscilla Lewis, Inicijativa SAD u svijetu

Govornici: Darko Brkan, ”Zašto ne“ (Why not)

                                Gidon Bromberg, Prijatelji zemalja Bliskog Istoka

                              Tryggvi Felixson, Nordijski savjet

                                  Goran Svilanović, Savjet za regionalnu saradnju

14.00 – 15.30         Ručak

15.45 – 17.30      Paralelne radionice

Ciljevi radionice: da se razmotri trenutna situacija u svakoj oblasti, identifikuju postojeće sposobnosti, sredstva i ograničenja, kao i mjere koje treba preduzeti da se popune praznine i podrška za napredovanje regionalnih inicijativa; generisanje ideja za udružene inicijative, kao i usvajanje početne misli o mogućim okvirima za saradnju.

Shpend Ahmeti je vodeći istraživač javnih politika na Kosovu. Nosi veliko iskustvo iz kosovskog sektora civilnog društva. Godine 2007. je osnovao Institut za napredne studije GAP, koji je vodio tri godine. Institut GAP je sada jedna od vodećih institucija u oblasti dobrog upravljanja i ekonomije na Kosovu. Ahmeti je dugi niz godina radio kao ekonomista u Svjetskoj banci, gdje je učestvovao u upravljanju portfoliom Svjetske banke na Kosovu i bio dio ekipe koja je izradila Pregled javnih rashoda za Kosovo. Takođe je radio kao finansijski analitičar za Evropsku banku za obnovu i razvoj. Tokom proteklih sedam godina, Ahmeti je predavao javnu politiku i međunarodnu političku ekonomiju na Američkom univerzitetu na Kosovu. Od 2010. godine aktivno se bavi politikom kao dio pokreta Vetëvendosje. Ima diplomu iz ekonomije sa Američkog univerziteta u Bugarskoj i magistraturu u oblasti javne politike sa Kennedy School of Government pri Harvardskom univerzitetu.

Miodrag Atanasievski je predsjednik makedonske turističke komore. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu Kiril i Metodije. Od 1981. do 1994. je predavao odbranu u srednjim školama u Skoplju. Od 1991. do 1996. godine bio je član izvršnog odbora Skupštine opštine Centra za upravljanje portfeljom za obrazovanje, odbranu i urbanizaciju. Od 1997. do 1998. godine bio je direktor turističke agencije Luna, a od 1998. do 2001. tehnički direktor jedinice zabavnog parka u JP ”Parkovi i zelenilo“. Od 2002. je radio kao direktor DOO Luna - Skopje. Godine 1991. osnovao je Reformske snage Makedonije, a od 1991. do 2000. godine bio je predsjednik Opštinske organizacije - Centar. Od 1994. do 1997. godine bio je aktivni član Liberalne stranke, a od 1998. do 2000. aktivni član Liberalno-demokratske partije. Osnivač je i vlasnik turističke agencije Teabo - Skoplje. Od 1992. do 1996. godine radio je kao predsjednik upravnog odbora osnovne škole Johan Hajnrih Pestaloci. Od 2007. godine je osnivač i predsjednik upravnog odbora Udruženja Makedonaca iz Makedonije i dijaspore. Od 2008. do danas radi kao predsjednik turističke komore Makedonije. Učestvovao je na više domaćih i međunarodnih projekata kao što su ”Zajedno doma u Makedoniji“, podržanog od strane makedonske vlade 2007. i ”Kreiraj svoju budućnost!“, podržanog od strane Agencije za omladinu i sport 2008. godine.

Will Bartlett je viši istraživač za političku ekonomiju jugoistočne Evrope na Evropskom institutu pri Londonskoj školi za ekonomiju i političke nauke. Magistrirao je ekonomiju na Univerzitetu u Kembridžu i razvoj ekonomije u Školi za orijentalne i afričke studije na Univerzitetu u Londonu. Odbranio je doktorat na Univerzitetu u Liverpulu na temu nezaposlenosti i migracija u bivšoj Jugoslaviji. Predavao je na univerzitetima u Sautemptonu, Batu i Bristolu, a bio je i istraživač na Evropskom univerzitetskom institutu u Firenci. Od 2006. do 2008. je radio kao predsjednik Evropskog udruženja za komparativne ekonomske studije (EACES). Dr Bartlet je radio kao konsultant Evropske komisije, Evropskog parlamenta, Evropske fondacije za obuku, OEBS-a i drugih međunarodnih organizacija. Njegova trenutna istraživanja pokrivaju tržište rada, stručno obrazovanje i nedostatke vještina u jugoistočnoj Evropi.

Jelena Berković koordinira javnim komunikacijama u GONG-u, nestranačkoj građanskoj organizaciji osnovanoj u Hrvatskoj 1997. godine, koja podstiče građane da aktivno učestvuju u političkim procesima. Od 1998. do 2010. gospođa Berković je radila kao urednica i novinarka na zagrebačkom Radiju 101 i obavljala je slične dužnosti u studentskom magazinu REVOLT i kulturnom časopisu Gordogan. Studirala je novinarstvo na Fakultetu političkih nauka u Zagrebu i magistrirala je u oblasti globalne politike na Londonskoj školi za ekonomiju i političke nauke.

Yiannis Boutaris  je rođen u Solunu. Studirao je na Univerzitetu Aristotel u Solunu, gdje je stekao diplomu u hemiji. Godine 1967. dobio je diplomu u vinarstvu na Vinskom institutu u Atini. Od 1969. do 1996. radio je kao pomoćnik direktora, tehničkog direktora i direktora u porodičnom biznisu J Boutari & sin S.A., kompaniji koja proizvodi, uvozi i distribuira vina i alkoholna pića. Godine 1996. postao je generalni direktor Iannis Boutaris & Associates Ltd., konsultantske kompanije u sektoru vina, gdje je ostao do 2010. Od 1998. do 2010. bio je predsjednik Kir Yianni S.A. vinarije, koja se nalazi u privatnom vlasništvu vinograda Iiannakohori i Amindeon i kojom rukovode njegova dva sina. G. Boutaris je obavljao dužnost opštinskog savjetnika u periodu 2002-2010. Na opštinskim izborima 2006. godine bio je kandidat za gradonačelnika kao lider ”Protovoulia za Solun“, i osvojio 16% glasova. Na opštinskim izborima novembra 2010. izabran je za gradonačelnika Soluna. Od 1980. je bio predsjednik i član upravnih odbora mnogih profesionalnih, kulturnih i ekoloških organizacija, kao što su: Skupština evropskih vinskih regiona (AREV), Akademija Internationale du Vin, Federacija grčkih vina i Spirits Industries, Međunarodni solunski filmski festival VVF Grčka, i Solunska turistička organizacija. Takođe je osnivač Makedonskog muzeja savremene umjetnosti u Solunu i neprofitne organizacije ARCTUROS, koja ima za cilj zaštitu divljih životinja i upravljanje životnom sredinom. Dobitnik je mnogih nagrada, uključujući nagradu Vinar 2003. godine od Udruženja grčkih vinarskih novinara i nagradu za evropskog heroja 2003. od časopisa Tajm za svoj rad sa ARCTUROS-om. Ima dva sina i ćerku. Tečno govori engleski i francuski jezik.  

Darko Brkan je prvi predsjednik ”Zašto ne“ (Why Not), nevladine organizacije iz Sarajeva koja promoviše građanski aktivizam, odgovornost vlade, kao i upotrebu digitalnih medija i novih tehnologija za produbljivanje demokratije u Bosni i Hercegovini. Pored toga, on je jedan od osnivača Dosta! (Enough!), jednog od najistaknutijih građanskih pokreta u BiH za socijalnu pravdu i odgovornost vlade. Kao jedan od vodećih aktivista civilnog društva, gospodin Brkan je započeo svoju karijeru u građanskom aktivizmu prije više od deset godina kao koordinator kampanje za prigovor savjesti na služenje vojnog roka u BiH. Diplomirao je informacione tehnologije na Elektrotehničkom fakultetu u Sarajevu i studira master studije poslovne diskriminacije na Fakultetu za ekonomiju i biznis u Sarajevu, smjer Strateški menadžment informacija. Kao stipendista Regan-Fascell Democracy programa pri Nacionalnoj zadužbini za demokratiju, istraživao je kako se internet alati i informacione tehnologije koriste za promovisanje demokratije. Dobitnik je nekoliko nagrada u oblasti inovacija i novih tehnologija, uključujući i nagradu SAD Alumni inovacije 2011. godine. Bio je ili je i dalje član upravnog odbora Udruženja američkih alumnija u BiH, Političkog savjeta ACIPS-a i Fondacije EKIPA, koja promoviše nezavisne i društveno angažovane kulture. Od 2008. je alumni Akademije političke izuzetnosti Savjeta Evrope, od 2010. alumni Flečer ljetnjeg instituta za napredne studije nenasilnih sukoba, a od 2009. je alumni američke vlade nakon što je završio IVLP program.

Gidon Bromberg je izraelski direktor organizacije EcoPeace / Prijatelji Zemlje na Bliskom Istoku. Prijatelji Zemlje na Bliskom Istoku je jedinstvena regionalna organizacija koja okuplja Jordan, Palestinu i Izrael u cilju zaštite životne sredine i promovisanja održivog razvoja, kao i unapređenja mirovnih napora na problematičnom Bliskom Istoku. Organizacija ima svoje kancelarije u Tel-Avivu, Vitlejemu i Amanu. Gospodin Bromberg je 1994. postao suosnivač organizacije pod imenom EcoPeace i od tada je njen izraelski direktor. Godine 1997. vodio je ulazak organizacije u Friends of the Earth International. On je predvodio kampanju organizacije, kako u Izraelu i inostranstvu, i razvio prekogranični mirovni programa ”Good Water Neighors“ koji je viđen kao model za druge programe u konfliktnim područjima. Godine 2007. pozvan je da se priključi međunarodnoj radnoj grupi EastWest instituta za preventivnu diplomatiju. Iste godine je završio World Fellowship za globalno liderstvo na Univerzitetu Jejl i bio je nagrađen od strane magazina Tajm titulom heroja životne sredine 2008. godine. Početkom 2009. g. Bromberg i njegovi saradnici direktori su dobili prestižnu nagradu Skoll za socijalno preduzetništvo, a u avgustu 2009. imali su čast da se sastanu sa ”The Elders“ organizacijom koju je predvodio bivši američki predsjednik Džimi Karter. U aprilu 2010. godine, g. Bromberg i Prijatelji Zemlje na Bliskom Istoku su dobili Zeleni globus za svoj rad na polju ekološkog obrazovanja u Izraelu. Bromberg je član izraelskog Uneskovog Komiteta svjetske baštine i međuministarskog odbora za održivi razvoj u Izraelu. Po profesiji je advokat, pošto je prethodno radio u javnom interesu ekoloških zakona, i član je izraelske advokatske komore. Posjeduje diplomu ekonomije i prava sa Univerziteta Monaš u Australiji. Kao stipendista Fonda novog Izraela, završio je master studije u međunarodnom pravu životne sredine na Američkom univerzitetu u Vašingtonu. Objavio je više od trideset akademskih i popularnih publikacija koje se tiču politike zaštite životne sredine i bezbjednosti vode na Bliskom Istoku.

Neven Budak od 1980. predaje srednjovjekovnu istoriju na Univerzitetu u Zagrebu, a takođe je bio gostujući profesor na Centralnoevropskom univerzitetu u Budimpešti. Objavio je nekoliko knjiga i preko 60 članaka u velikom broju zemalja. Od 1999. do 2012. je vršio dužnost predsjednika Hrvatskog nacionalnog odbora za istorijske nauke. Član je Međunarodne komisije za istoriju gradova i projekta za zajedničku istoriju Centra za demokratiju i pomirenje u Jugoistočnoj Evropi. Od januara 2012. služio je kao specijalni savjetnik za nauku premijera Hrvatske.

Goran Buldioski je direktor Think Tank fonda Inicijative za otvoreno društvo za Evropu. Doprinio je demokratskoj tranziciji centralne i istočne Evrope. Njegova ekspertiza obuhvata strateško planiranje i izgradnju kapaciteta NVO i centara za istraživačke politike, organizovanje i upravljanje projektima u neprofitnom sektoru, i razvoj demokratskih i participativnih politika promjene u istočnoj i centralnoj Evropi. Gospodin Buldioski ima diplomu u oblasti javne politike sa Centralnoevropskog univerziteta u Mađarskoj, i organizacionog ponašanja sa Univerziteta Džordž Vašington. Prije dolaska u Inicijativu za otvoreno društvo, radio je za Savjet Evrope, Makedonski centar za međunarodnu saradnju i Nacionalni savjet za mlade Makedonije. Njegovi članci i naučni radovi koji se bave istraživačkim centrima, relevantnim političkim istraživanja i demokratskom tranzicijom su se pojavili u časopisu Evropski glas, magazinu Šarp, tromjesečniku Turska politika, biltenu Londonske škole ekonomije i političkih nauka i UNDP-a za razvoj i tranziciju, Međunarodnom žurnalu za neprofitno pravo i Časopisu za bezbjednost Zapadnog Balkana.

David Burger je zamjenik direktora za jugoistočnu i centralnu Evropu u Stejt departmentu. Kancelarija je odgovorna za američke odnose sa Albanijom, Bosnom i Hercegovinom, Hrvatskom, Kosovom, Makedonijom, Crnom Gorom i Srbijom. Započeo je diplomatsku službu 1993. godine, i radio je u Pakistanu, Singapuru, Vašingtonu, Helsinkiju, Ankari (gdje je pokrivao iračko-turska pitanja), a nedavno i kao političko-ekonomski šef u Skoplju, Makedonija. Četvorostruki je primalac nagrade Superior Honor Stejt departmenta. Preuzeo je dužnost zamjenika šefa misije u Ambasadi SAD u Ljubljani u ljeto 2013.

Betsy Campbell je potpredsjednica za programe Fondacije braće Rokfeler, gdje obezbjeđuje liderstvo programa i radi na aktivnostima raspodjeljivanja fondacijinih donacija u Sjedinjenim Državama i inostranstvu. Njene nadležnosti takođe uključuju nadzor nad upravljanjem grantovima i komunikacijske aktivnosti koje podržavaju opšte ciljeve misije i programe fondacije. Gđa Kembel je započela svoju karijeru u organizaciji Save the Children kroz rad sa malim preduzećima i kreditnim programima u Latinskoj Americi i Africi. Provela je 12 godina u Fordovoj fondaciji kao službenica za programe u okviru programa ruralnog siromaštva i resursa, kao direktorka za razvoj zajednice i resursa, i viša direktorka i zamjenica potpredsjednika za izgradnju sredstava i razvoj zajednice. Prije dolaska u FBR 2007. godine, živjela je i radila u La Pazu u Boliviji, gdje je davala konsultantske usluge mladim fondacijama i raznim organizacijama za zaštitu životne sredine i razvoj zajednice. Predsjednica je upravnog odbora organizacije Winrock International, a članica je u odborima Evropskog fondacijskog centra i Centra za ruralne strategije. Članica je Savjeta za spoljne odnose. Gđa Kembel je magistar međunarodnih odnosa na Džon Hopkins univerzitetu i bečelor spoljne službe na Džordžtaun univerzitetu.

Costa Carras je suosnivač i član Centra za demokratiju i pomirenje u Jugoistočnoj Evropi i Udruženja za demokratiju na Balkanu. U Centru za demokratiju i pomirenje u Jugoistočnoj Evropi ima posebnu odgovornost za najmlađu inicijativu centra, projekat Zajednička istorija, koji je uspješno okupio naučnike i stručnjake za obrazovanje od Slovenije do Kipra. Od 1996. do kraja 2001. godine g. Karas je bio kopredsjednik Poslovnog savjeta Inicijative za saradnju u jugoistočnoj Evropi (SECI), zajedno sa Rahmijem Kočom. Njegova politička aktivnost datira u doba grčke diktature kada je bio opoziciono nastrojen, a nastavio ju je osnivanjem Prijatelja Kipra u Londonu 1974. godine, čiji je i dalje aktivni član. Inicijator je kontakata između grčkih i turskih poslovnih zajednica od 1985, i trenutno je grčki koordinator Grčko-turskog foruma. Gospodin Karas je rođen u Londonu, gdje je živio do 1997. Godine. Magistrirao je antičku grčku i latinsku književnost, filozofiju i drevnu istoriju na Triniti koledžu pri Oksfordskom univerzitetu. Studirao je ekonomiju u Litauer školi za javnu upravu pri Univerzitetu Harvard, prije sticanja dugog i raznovrsnog iskustva u poslovanju, transportu, konzervaciji, kulturnim pitanjima i religiji.

Milan Ćulić je rođen 1979. godine u Republici Srbiji. Diplomirao je na Univerzitetu Vestminster 2006. godine u Londonu. Njegova master teza je osvojila omladinsku nagadu MPI fondacije za najbolju tezu u Evropi. Gospodin Ćulić je izabran za Globalnih 30 ispod 30 od strane časopisa Meeting Professionals, kao jedan od 30 ljudi mlađih od 30 godina koji oblikuju i utiču na globalnu industriju sastanaka. Kao jedan od 204 ugledna građanina, 2008. je od Vlade Srbije dobio pasoš specijalnog statusa. Trenutno obavlja funkciju predsjednika upravnog odbora u Centru za istraživanja i studije turizma, čiji je i suosnivač od 2008. godine. G. Ćulić je trenutno student doktorskih studija u SKEMA poslovnoj školi u Francuskoj, gdje je gostujući predavač iz oblasti marketinga od 2010. godine.

Jelena Ćuruvija Đurica je diplomirala na Fakultetu dramskih umjetnosti u Novom Sadu 2000. godine. Od tada aktivno radi u pozorištima u Beogradu, Novom Sadu, Somboru, Subotici, Vršcu i širom Srbije. Gđa Ćuruvija Đurica ima preko 40 pozorišnih premijera i nekoliko na televiziji i filmu. Prošle godine je radila u sarajevskom pozorišnom projektu Hipermnezija, koji je uključio glumce iz Sarajeva, Prištine i Beograda.

Aleksandar Damjanović je rođen 1969. godine u Podgorici. Član je parlamenta u Crnoj Gori od 2007. U tom svojstvu, bio je predsjednik Odbora za ekonomiju, finansije i budžet Skupštine Crne Gore, šef poslaničke grupe Socijalističke narodne partije Crne Gore i član Nacionalne komisije za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije. Od 2003. do 2007. godine služio je kao sekretar parlamentarne grupe Socijalističke narodne partije Crne Gore. Od 1995. do 2002. godine radio je kao inspektor za finansije u Saveznom ministarstvu finansija Vlade bivše Jugoslavije. Od 1992. do 1994. godine bio je savjetnik u Ministarstvu finansija Vlade Crne Gore. Studije je završio na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Podgorici 1992. Postdiplomske studije je završio 1996. na Ekonomskom fakultetu Univerziteta u Beogradu.

Dorian Ducka je poslednje tri godine direktor projekata evropske i međunarodne integracije u Ministarstvu ekonomije, trgovine i energetike Albanije. Prije nego što je ušao u vladu, gospodin Ducka je bio potpredsjednik međunarodnog sekretarijata na Međunarodnom odjeljenju Socijalističkog pokreta za integraciju u Albaniji, treće partije po veličini u zemlji. Osnovao je i bio uključen u nekoliko albanskih nevladinih organizacija, kao što su Albanski slobodni forum, IDEA institut, kao i Albanska atlantska asocijacija mladih političkih lidera, koji promoviše pomirenje, političku saradnju i osnaživanje mladih u albanskoj politici. G. Ducka je bio uključen u međunarodno pomirenje i liderstvo mladih na Balkanu i u Evropi. Bio je jedan od govornika na događajima u američkom Kongresu i Senatu, Donjem domu u Velikoj Britaniji, i norveškom Stortingetu. Diplomirao je međunarodne odnose na Istočno-mediteranskom univerzitetu u Famagusti, Kipar. Završio je postdiplomske studije kao Ševening stipendista za javnu politiku na Kings koledžu u Londonu. Dodatno se usavršio na Temasek politehnici u Singapuru, i na Bečkoj diplomatskoj akademiji, smjer energetska diplomatija. Interesovanja g. Ducka su: putovanja, knjige, investiranje u saradnju među mladim generacijama, međunarodno umrežavanje, pomirenje, transformacioni posao, međunarodna bezbjednost i promocija demokratije, energetska bezbjednost i diplomatija.

Jan-Erik Enestam je finsko-švedski političar. Rođen je 1947. godine u Vestanfjerdu, Finska. Od 2007. do 2013. je bio generalni sekretar Nordijskog savjeta u Kopenhagenu. Gospodin Enestam je odbranio magistarski rad iz društvenih nauka na Abo akademiji 1973. godine. Obavljao je dužnost ministra spoljnih poslova, životne sredine, odbrane, unutrašnjih poslova, socijalnih pitanja i zdravstvenu zaštite, specijalnog savjetnika ministra odbrane, menadžera projekta u Nordijskom savjetu ministara, opštinskog menadžera u Vestanfjerdu, planera razvoja i šefa vladine kancelarije u Olandu, i istraživača za finsku turističku zajednicu u Olandu.

Maro Evangelidou je diplomirala na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Firenci i prošla dodatnu obuku u urbanom planiranju u Centru za istraživanje urbanizma (CRU) u Parizu. Ima master diplomu umjetnosti u urbanizmu – prostorno planiranje sa Urbanističkog instituta sa Univerziteta u Parizu. Gđa Evangelidou je radila u privatnom sektoru kao konsultant i u Ministarstvu uređenja prostora i zaštite životne sredine od 1980. U početku je radila na opštim politikama i okvirnim pitanjima u Odjeljenju za urbanizam, a zatim je nastavila da radi na vodećim principima za studije, zakonske predloge, decentralizaciju nadležnosti u Kancelariji za monitoring urbane rekonstrukcije. U Organizaciji za strateško planiranje i zaštitu životne sredine u Atini (Orsa), gđa Evangelidou je bila odgovorna za strateške intervencije u javnom i privatnom sektoru (Metropolitan parkovi i braunfild područa). Osim toga, radila je na evropskim projektima, uglavnom u priobalnim područjima, a prethodno je radila kao šefica Odjeljenja za strateško planiranje i gradske intervencije Orsa.

Tryggvi Felixson je viši savjetnik u Nordijskom savjetu u Kopenhagenu. Nordijski savjet je skup od 87 nordijskih poslanika osnovan 1951. godine. Prije pristupanja Nordijskom savjetu 2010. godine, radio je kao načelnik Odjeljenja za životnu sredinu i resurse u Nordijskom savjetu ministara, kooperativnoj organizaciji nordijskih vlada. Gospodin Felikson je radio u vladi Islanda, u Centralnoj banci Islanda, Ministarstvu finansija i Ministarstvu za životnu sredinu. Šest godina je bio direktor NVO za zaštitu životne sredine na Islandu. Rođen je i odrastao je na Islandu. Po struci je ekonomista, a obrazovanje je sticao u Norveškoj, SAD i Meksiku.

Mark Freeman je izvršni direktor Instituta za integrisanu tranziciju. Belgijski i kanadski državljanin, Frimen je vodeći ekspert za pitanja ljudskih prava u kontekstu demokratskih i post-konfliktnih tranzicija. Tokom poslednjih 15 godina, intenzivno je sarađivao sa društvima u tranziciji, uključujući Alžir, Boliviju, Bosnu i Hercegovinu, Burundi, Kolumbiju, DR Kongo, El Salvador, Keniju, Mauritaniju, Maroko, Nepal, Srbiju, Šri Lanku, Tunis, Tursku i Zimbabve. Frimen je pomogao da se pokrene i usmjeri Međunarodni centar za tranzicionu pravdu, u Njujorku i Briselu, a autor je nekoliko vodećih tekstova o pitanjima političke i post-konfliktne tranzicije, uključujući najskorije nužno zlo: amnestiju i potragu za pravdom (Oksford Juniversiti Pres, 2010). Predavač je o upravljanju konfliktima na KU Leuven pravnom fakultetu, a ranije je obavljao dužnost šefa vanjskih odnosa u Međunarodnoj kriznoj grupi. Tečno govori engleski, francuski i španski jezik. Ima bečelor diplomu humanističkih studija sa MekGil univerziteta, doktorat sa Pravnog fakulteta Univerziteta u Otavi i master pravnih nauka sa Pravnog fakulteta Kolumbija, gdje je bio stipendista na studijama ljudskih prava.

Eda Gemi je istraživačica u Helenskoj fondaciji za evropsku i vanjsku politiku (ELIAMEP). Od 2010. do 2012. je bila naučna saradnica u Robert Šuman centru za napredne studije na Evropskom univerzitetskom institutu u Firenci. Glavne oblasti istraživanja bile su joj migracije i studije jugoistočne Evrope, sa posebnim osvrtom na socijalnu integraciju, transnacionalne političke participacije, kružne migracije i rodne migracije. U okviru svojih istraživačkih aktivnosti, sarađivala je sa Harokopio univerzitetom, Centrom za rodne studije Univerziteta Panteion, Istraživačkim centrom za ravnopravnost polova KETHI, Helenskim institutom za migracione politike IMEPO, Centrom za evropsko ustavno pravo, Univerzitetom Suseks i Ekonomskim fakultetom u Atini.

Ashraf Ghani je suosnivač i predsjednik Instituta za efikasnost države, i predsjednik Inicijative za razvoj tržišta Aspen instituta. Predsjednik je Komisije za tranziciju Avganistana, gdje je odgovoran za nadgledanje predaje odgovornosti za bezbjednost u avganistanskim provincijama Avganistanskim nacionalnim snagama bezbjednosti. Nakon što je služio kao savjetnik specijalnog predstavnika generalnog sekretara Brahimija u Avganistanu krajem 2001. godine, dr Gani je postao ministar finansija Avganistana tokom Prelazne uprave, i smatra se zaslužnim za kreiranje integrisane, političke, ekonomske i bezbjednosne strategije Avganistana između 2001. i 2005. godine, u obliku Sporazuma iz Bona, Nacionalnog okvira za razvoj, vježbe ”Obezbjeđivanje budućnosti Avganistana“ i planiranjem međunarodne konferencije ”Afghanistan Compact“. Dr Gani je bio kandidat za generalnog sekretara Ujedinjenih nacija 2006. godine, i kandidat na predsjedničkim izborima u Avganistanu 2009. godine. Prethodno je služio u visokom panelu UN o pravnom osnaživanju siromašnih, IDEA, bio je viši nerezidentni saradnik u Institutu Brukings, član upravnog odbora Brukingsovog projekta o globalnoj nesigurnosti, član Atlantskog savjeta, i član Projekta za svjetsku pravdu u Američkoj advokatskoj komori. Autor je brojnih knjiga i članaka, uključujući ”Popravljanje neuspjelih država: Okvir za obnovu rasparčanog svijeta“ (OUP: 2008), a takođe je čest komentator u medijima.

Dennis Gratz je rođen 1978. godine u Sarajevu. Diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Sarajevu 2001. godine i stekao je master diplomu u demokratiji i ljudskim pravima u Centru za interdisciplinarne postdiplomske studije na Univerzitetu u Bolonji 2002. godine. Položio je pravosudni ispit 2003. i počeo je da radi kao advokat u Sarajevu, specijalizovan za bračno pravo, autorsko pravo, i zakon o medijima i slobodi štampe. Od 2008. do 2009. je radio  kao koordinator regulatorne radne grupe sa DTT Forumom Regulatorne agencije za komunikacije BiH. Doktorirao je na Fakultetu društvenih nauka Univerziteta u Hamburgu. Njegova teza se bavila sistematskim ratnim zločinima počinjenim tokom rata u Bosni 1992-1995, sa posebnim fokusom na eliminaciji lokalnih elita (teorija elitocida). Objavio je više naučnih studija i eseja na temu ratnih zločina, ustavnih pitanja, zaštite ljudskih prava i njihovoj primjeni, i bio je predavač i panelista na međunarodnim i domaćim naučnim konferencijama i panelima. Dr Grac je trenutno docent u Centru za interdisciplinarne postdiplomske studije Univerziteta u Sarajevu i u Sarajevskoj školi nauke i tehnologije. Od 2009. do 2010. je bio Fulbrajtov stipendista na Univerzitetu Kolumbija u Njujorku. Godine 2010. je održao niz predavanja o ratnim zločinima u bivšoj Jugoslaviji kao gostujući profesor na Institutu za istraživanje mira i bezbjednosnih studija na Hamburškom univerzitetu.  Suosnivač je i predsjednik Naše stranke, socioliberalne političke stranke iz Bosne i Hercegovine. Bio je kandidat za opštinskog gradonačelnika Centralnog Sarajeva na lokalnim izborima 2008. godine.

Yehuda Greenfield-Gilat je licencirani arhitekta, suosnivač SAYA/Design for change i direktor njenog planiranja i razvoja. Diplomirao je Kennedy School of Government pri Harvardskom univerzitetu, i ima bečelor diplomu u arhitekturi sa Izraelskog instituta za tehnologiju Tehnion. Specijalizovan za veze između planiranja, rješavanja konflikata i političke ekonomije. SAYA/Dizajn za promjene je arhitektonska i dizajnerska firma, specijalizovana u mirovnoj arhitekturi - koristi dizajn da bi inspirisala i prizvala mir u područjima intenzivnih sukoba. Firma je osnovana 2006. godine, sa dubokim uvjerenjem da arhitektura i dizajn mogu da igraju bitnu, transformativnu ulogu u konfliktnim područjima. U godinama koje su uslijedile, firma je bila angažovana od strane raznih nevladinih organizacija, mirovnih inicijativa, i think tank-ova (Izraelsko-palestinska ženevska inicijativa, Peresov Centar za mir, Centar za bliskoistočni mir i druge) da obavlja istraživanja, kampanje i razne oblike saradnje sa palestinskim arhitekatama i planerima. Njihov rad tokom godina - predviđanje sporazuma i razvijanje kreativnih opcija i razmišljanja za rješavanje sukoba, stvorio je veliku bazu podataka za mir u regionu, i poslužio je liderima u ranijim pregovorima.

Milan Grubor je viši savjetnik u kabinetu predsjednika Narodne skupštine Republike Srpske. Bio je polaznik prve generacije Instituta mladih lidera jugoistočne Evrope na Univerzitetu Tauson u Sjedinjenim Državama 2001. godine. Gospodin Grubor je jedan od osnivača i prvih predsjednika Savjeta učenika Republike Srpske od 2001. do 2002. godine. Bio je osnivač i potpredsjednik Saveza studenata Republike Srpske od 2006. do 2007, i osnivač i prvi predsjednik studentskog parlamenta Univerziteta u Banjoj Luci od 2008. do 2009. G. Grubor je šef AntiKora, tima koji se borio protiv korupcije u visokom obrazovanju. Od 2009. do 2010. bio je predsjednik Savjeta mladih Republike Srpske. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Banjoj Luci 2010. godine. Kolumnista je Nezavisnih novina u Bosni i Hercegovini. Govori engleski i francuski jezik.

Stephen B. Heintz se pridružio Fondaciji braće Rokfeler (RBF) u februaru 2001. godine kao njen četvrti predsjednik. Osnovana 1940. od strane sinova i kćerke Džona D. Rokfelera juniora, RBF je međunarodna fondacija koja podržava društvene promjene za  izgradnju pravednijeg, održivijeg i mirnijeg svijeta. Prije dolaska u RBF, gospodin Hajnc je obavljao rukovodeće pozicije u neprofitnom i javnom sektoru. Najskorija funkcija koju je obavljao je prvi predsjednik Demosa: Mreže za ideje i akcije. Demos je organizacija za istraživanje javne politike i zastupanje koja radi na poboljšanju vitalnosti američke demokratije i promociji šireg zajedničkog ekonomskog prosperiteta. Prije osnivanja Demosa, služio je kao izvršni potpredsjednik i glavni operativni direktor na EastWest institutu (EWI), gdje je radio na pitanjima ekonomske reforme, razvoja civilnog društva i međunarodne bezbjednosti. Dok je živio u Pragu od 1990. do 1997. godine, intenzivno je radio širom centralne i istočne Evrope i novih nezavisnih država. Prvih petnaest godina svoje karijere je proveo u politici i državnoj službi u saveznoj državi Konektikat, gdje je služio kao komesar za ekonomski razvoj (1988-1990) i komesar za socijalna pitanja (1983-1988). Godine 1988. je pomogao da se formuliše nacrt zakona i u Kongresu izglasa ”Zakon o podršci porodici“, prvi značajan napor da se reformiše nacionalni sistem socijalne zaštite. Njegovi članci su objavljeni u Međunarodnom Herald tribjunu, Vašington postu, evropskom Volstrit žurnalu i u nekoliko knjiga i časopisa. Diplomirao je sa najvećim zaslugama na Jejl univerzitetu.  

Slađan Ilić je obavljao funkciju ekonomskog savjetnika gradonačelnika Štrpca na Kosovu od juna 2011. Djelimično je angažovan u projektu revitalizacije ski centra Brezovica. Diplomirao je ekonomiju na univerzitetima u Ljubljani i Beogradu. Sedmostruki je prvak u alpskom skijanju i član jugoslovenskog olimpijskog tima na Zimskim olimpijskim igrama 1992. u Albertvilu. Do 2000. je bio angažovan u privatnom preduzetništvu, uglavnom u oblasti zimskog turizma. Nakon rata na Kosovu, godinu dana je proveo kao direktor OEBS-ove NVO Resursni centar u Štrpcu. Takođe je osnovao nezavisnu lokalnu radio stanicu i radio kao novinar. Godine 2002. je osnovao Srpski demokratski pokret u opštini Štrpce, kandidovao se na izborima, i izabran za predsjednika opštine. Podnio je ostavku 2004. i postao član kosovskog parlamenta kao nezavisni kandidat. Od 2007. radi na raznim međunarodnim projektima usmjerenim na ekonomsko osnaživanje ugroženih grupa i na pružanje konkretne finansijske pomoći zajednicama na Kosovu.

Christina Koulouri je profesorka moderne i savremene istorije i direktorka Centra za istraživanje savremene istorije na Panteion univerzitetu političkih i društvenih nauka u Atini. Dr Kuluri takođe predsjedava Komitetom za istorijsko obrazovanje Centra za demokratiju i pomirenje u jugoistočnoj Evropi (CDRSEE). Studirala je na Univerzitetu u Atini, na Višoj školi društvenih nauka, a doktorirala na Univerzitetu Panteon-Sorbona. Autorka je više knjiga i članaka na grčkom, engleskom i francuskom o poučavanju istorije, istoriji istoriografije, nacionalnom identitetu i istoriji sporta. Ona je takođe autorka nekoliko školskih udžbenika. Urednica je četiri alternativne obrazovne radne sveske za nastavu moderne i savremene istorije u jugoistočnoj Evropi. Dr Kuluri je bila članica odbora za odobrenje udžbenika istorije koji se koriste u grčkim srednjim školama i članica projektne grupe Savjeta Evrope o izučavanju i predavanju istorije Evrope 20. vijeka u razdoblju 1996-2000. Držala je predavanja na nekoliko međunarodnih konferencija u Grčkoj, zapadnoj i jugoistočnoj Evropi, SAD, Japanu, Tajvanu i Kini. Koordinatorka je projekta ”Razvrstavanje i registrovanje istorijskog arhiva Grčkog olimpijskog komiteta (HOC) i Međunarodne olimpijske akademije (IOA)“. Ona je ujedno i koordinatorka tima istoričara iz pet balkanskih zemalja za projekat Balkan Tale, sveobuhvatnog projekta o otomanskoj i balkanskoj istoriji koji finansira Gete institut.

Leonidas Makris radi kao savjetnik gradonačelnika Soluna, g. Janisa Butarija, od jula 2012. Njegova zaduženja uključuju rad na političkoj agendi gradonačelnika, kao i bavljenje pitanjima političke komunikacije. Od februara 2012. godine predaje o političkoj komunikaciji, komparativnoj politici, državi i društvu, demokratiji i diktaturi, društvenim pokretima i istoriji političkih ideja na Katedri za političke nauke na Demokritovom univerzitetu u Trakiji u Grčkoj. Od 2010. do 2012. je bio predavač na dodiplomskom programu politike i međunarodnih odnosa na DEI koledžu u Solunu, gdje je predavao komparativnu politiku, demokratiju i demokratizaciju, i međunarodne institucije. Dr Makris je doktorirao političke nauke na Londonskoj školi za ekonomiju i političke nauke. On je takođe licencirani psiholog i ranije je radio kao jedan. Njegove glavne aktivnosti su uključivale savjetovanja osoba sa manjim psihološkim poremećajima, sprovođenje procjene ličnosti, i ocjena mentalnog stanja prema trećem izmijenjenom izdanju Dijagnostičkog i statističkog priručnika za mentalne poremećaje. Tečno govori grčki, engleski i španski jezik. 

Jelena Milić je među najuticajnijim političkim analitičarima u Srbiji i na Zapadnom Balkanu. Radila je sa Goranom Svilanovićem, bivšim ministrom spoljnih poslova Srbije i Crne Gore, i kasnije  Srbije, tokom njegovog mandata u Paktu za stabilnost u odjeljenju za jugoistočnu Evropu. Radila je kao politički analitičar i istraživač za Međunarodnu kriznu grupu i Helsinški odbor u Srbiji. Gđa Milić je autorka više članaka i eseja. Njene oblasti ekspertize uključuju reformu sektora bezbjednosti u Srbiji, odnose Srbije sa EU i NATO, Kosovo, i veze između nenasilnih promjena režima, tranzicione pravde i reforme sektora bezbjednosti.

Suljo Mustafić je rođen u Baru 1973. godine. Diplomirao je na odsjeku za južnoslovensku književnost i srpsko-hrvatski jezik na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 1997. godine. Od 2009. je poslanik u Skupštini Crne Gore i predsjednik kluba poslanika Bošnjačke stranke. U 25. sazivu parlamenta izabran je za njegovog potpredsjednika. Član je Odbora za međunarodne poslove, Odbora za odbranu i Ustavnog odbora. Takođe je član parlamentarnog odbora za stabilizaciju i za pridruživanje Skupštine Crne Gore i Evropske unije. Govori engleski i turski jezik. Živi u Baru.

Andrej Nosov je 2003. godine osnovao Inicijativu mladih za ljudska prava, koju je vodio do 2009.  Razvio je programe za podsticanje regionalne saradnje koji su bili usmjereni na suočavanje sa prošlošću i omladinski aktivizam u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Kosovu, Crnoj Gori i Srbiji.  Godine 2009. je osnovao Hartefakt fondaciju, regionalnu grantovsku i umjetničko-produkcijsku organizaciju. Pod njegovim rukovodstvom, Hartefakt radi na Kosovu, u Srbiji i Bosni i Hercegovini. Od 2001. do 2003. godine, g. Nosov je radio kao novinar u srpskom dnevnom listu Danas, Radiju Slobodna Evropa, i drugim lokalnim medijima. Po obrazovanju je advokat i pozorišni reditelj. Producirao je i režirao više od deset pozorišnih i filmskih produkcija, koje su u protekle tri godine nagrađene na nekoliko festivala.

Darko Pajović je predsjednik nove parlamentarne političke stranke u Crnoj Gori, Pozitivne Crne Gore. Ta partija je osvojila 9% glasova na izborima u oktobru 2012. godine. On predstavlja i rukovodi strankom, sprovodi njene politike, određuje i predstavlja njene političke stavove, i koordiniše saradnju svih njenih organa. Prethodnih dvanaest godina bio je osnivač i direktor neprofitne organizacije Green Home, gdje je vodio nekoliko velikih projekata za zaštitu životne sredine.  Organizovao je veliku kampanju za zaštitu kanjona rijeke Tare 2004. godine, i kampanju protiv plana Vlade Crne Gore za izgradnju elektrana na Morači 2010. On je takođe jedan od eksperata Međunarodne unije za konzervaciju prirode i autor nekoliko publikacija iz oblasti zaštite životne sredine. Bio je član Nacionalnog savjeta za održivi razvoj Crne Gore, kao i Komisije za saradnju sa Uneskom. Njegovo profesionalno iskustvo uključuje rad u ljudskoj reprodukciji: tvorac je prve in vitro bebe u Crnoj Gori, član ESHRE Evropskog društva za humanu reprodukciju, autor preko 40 naučnih radova iz oblasti ljudske reprodukcije, i predaje na naučnim konferencijama od 2003. godine.

George A. Papandreou je diplomirao na Amherst koledžu i posjeduje master iz oblasti sociologije i razvoja sa Londonske škole ekonomije. Bio je stipendista u Centru za međunarodne odnose na Harvardskom univerzitetu (1992-1993). Poslanik je od 1981. i obavljao je nekoliko funkcija u vladi: kao podsekretar za kulturu i ministar prosvjete, prije nego što je postao ministar spoljnih poslova (1999-2004). Gospodin Papandreu je dobio nekoliko priznanja za svoju predanost u promovisanju mira i demokratije i za borbu protiv rasizma, a naročito za njegovu uspješnu kampanju kao ministra spoljnih poslova u približavanju Grčke i Turske. Zamjenik je predsjedavajućeg Međunarodne fondacije olimpijskog primirja, institucije koju je aktivno promovisao kada je Atina dobila organizaciju Olimpijskih igara 2004. godine. Aktivno podržava informaciono društvo i e-demokratiju, tako da je 2003. izabran za jednog od ”25 ljudi koji mijenjaju svijet internet politike“. Kao predsjednik Panhelenskog socijalističkog pokreta (PASOK) od januara 2004. do marta 2012. godine, g. Papandreu je pokrenuo radikalne reforme grčkog partijskog sistema. Bio je premijer Grčke od oktobra 2009. do novembra 2011. godine. G. Papandreu je jednoglasno izabran za predsjednika Socijalističke internacionale u januaru 2006. godine, funkciju koju trenutno obavlja, uz poslanički mandat u grčkom parlamentu. Na jesen 2012. bio je gostujući predavač na Kenedijevom institutu za politiku na Harvardu. Na proljeće 2013. će predavati na Univerzitetu Kolumbija u Njujorku kao SIPA global fellow. G. Papandreu je oženjen Adom i ima dvoje djece, Andreasa i Margaritu-Elenu.

Spyros Pengas je zamjenik gradonačelnika Soluna. Studirao je političke nauke i međunarodne odnose na univerzitetima u Frajburgu i Minhenu. Bio je pripravnik u UNHCR-ovoj lokalnoj kancelariji u Briselu, i vratio se u Grčku 1994. da radi za porodični biznis orijentalnih tepiha. G. Pengas je osnivač Istočnih staza, nevladine organizacije koja vodi ljude iz Grčke do istočnoazijskih zemalja da bi ih upoznala sa lokalnom kulturom. Sa gradonačelnikom Janisom Butarisom i Inicijativom za Solun učestvovao je na solunskim lokalnim izborima 2006. i 2010. godine. Godine 2010. izabran je za zamjenika gradonačelnika sa 1111 glasova. Obavlja dužnost zamjenika gradonačelnika od 2011. godine.

Dukagjin Pupovci je izvršni direktor Kosovskog centra za obrazovanje (KEC), jedne od najistaknutijih obrazovnih organizacija na Kosovu i u regionu. Kao stručnjak za obrazovanje, dr Popovci je doprinio razvoju najvažnijih strateških dokumenata iz oblasti obrazovanja i istraživanja na Kosovu, posebno kroz članstvo u savjetodavnim tijelima i tijelima za kreiranje politike. Pored toga, koautor je brojnih studija i članaka o obrazovanju i istraživanjima na Kosovu. Dr Popovci je radio kao savjetnik za obrazovanje u nekoliko zemalja Zapadnog Balkana. Ima doktorat iz matematike i profesor je sa punim radnim vremenom na Univerzitetu u Prištini. Predaje takođe na Visokoj školi za obrazovanje u Tirani.

Boris Raonić dolazi iz Podgorice. Predsjednik je nevladine organizacije Građanska alijansa. U ranim 1990-ih, gospodin Raonić je bio aktivni član Liberalne partije Crne Gore (LSCG). Tokom studija na Pravnom fakultetu Univerziteta Crne Gore, osnovao je jednu od prvih neprofitnih organizacija u Crnoj Gori. Takođe je radio kao novinar u Nansen centru za dijalog i kao direktor Inicijative mladih za ljudska prava. Bio je pionir u promovisanju prigovora savjesti u Crnoj Gori i član krizne grupe za zaštitu rijeke Tare. G. Raonić je autor brojnih članaka u oblasti dijaloga, tolerancije, političke kulture i rješavanja sporova, i producent je dva dokumentarna filma koja se bave temom suočavanja sa prošlošću. Član je Nacionalnog savjeta za evropske integracije, direktor Škole demokratskog rukovođenja, gdje je predstavnik Crne Gore u Školi za političke studije Savjeta Evrope, i član je nekoliko odbora neprofitnih organizacija. Oženjen je Milenom i otac je ćerke Teodore.

Ilir Salihu je šef osoblja predsjednika Kosova. Ima počasni magisterij iz strateškog menadžmenta na IEDC-u - Bledskoj poslovnoj školi u Sloveniji. Takođe je pohađao program za industrijski menadžment na Univerzitetu za menadžment i ekonomiju u Vekšeu, Švedska. Gospodin Salihu je započeo karijeru u Odjeljenju za trgovinu i industriju kao nadležni službenik zadužen za nadzor nad upravljanjem državnim preduzećima (DP) na Kosovu. Zatim je prešao u Kosovsku povjerilačku agenciju, instituciju koja je nadležna za privatizaciju DP i nadzor nad upravljanjem javnim preduzećima (JP). Godine 2005, g. Salihu je imenovan za zamjenika generalnog direktora KPA-e i za direktora odjeljenja JP. Pod njegovim vođstvom, KPA je uključila sva JP i uspostavila zdrav sistem korporativnog upravljanja u preduzećima koja zapošljavaju više od 15.000 zaposlenih. Od 2005. do 2008. godine je predsjedavao odborom direktora Pošte i telekomunikacija Kosova, a.d. (PTK) i Međunarodnog aerodroma u Prištini, a.d. Pod njegovim vođstvom, PTK je ostvarila značajnu tranziciju od socijalističke kompanije ka kompanije okrenute tržišnoj ekonomiji. Slično tome, Međunarodni aerodrom u Prištini je izabran za najbolji aerodrom u kategoriji ispod milion putnika od strane Međunarodnog aerodromskog savjeta (ACI). G. Salihu je radio kao ekonomski savjetnik u Međunarodnoj civilnoj kancelariji od jula 2008. do marta 2011. U aprilu 2011. se pridružio kabinetu predsjednika Republike Kosovo kao ekonomski savjetnik i obavlja dužnost šefa osoblja od februara 2012. godine.

Evangelia Stamouli obavlja funkciju savjetnice za međunarodne poslove u oblasti životne sredine generalnog sekretara Ministarstva za zaštitu životne sredine, energetike i klimatskih promjena u Grčkoj od 2011. Ona je takođe radila kao ekspert za Zapadni Balkan pri Odjeljenju za međunarodne odnose i evropske poslove od 2010. do 2011. Gospođa Stamouli je nacionalni predstavnik za integrisano upravljanje proširenog sliva Drine, alternativna ključna osoba Orhuske konvencije, i predstavljala je Grčku na Rio20 konferenciji. Studirala je političke nauke na Univerzitetu u Kritu i ima diplomu magistra studija jugoistočne Evropke sa Univerziteta u Atini, kao i master u globalnom upravljanju životnom sredinom i održivom razvoju sa Panteion univerziteta u Atini. Diplomirala je na Grčkoj nacionalnoj školi za javnu upravu.

Paul Stubbs je rođen u Liverpulu 1959. godine. Studirao je sociologiju, socijalnu politiku i socijalni rad na univerzitetima u Hulu, Lesteru, Varviku i Batu u Velikoj Britaniji. Od 1993. godine živi i radi u Hrvatskoj, gdje je u početku bio smješten u izbjegličkom kampu u Istri. Nakon selidbe u Zagreb, kombinuje aktivizam, istraživanje i savjetovanje. Bio je član osnivačkog odbora Centra za mirovne studije u Hrvatskoj. Od 2003. godine radi kao viši naučni saradnik na Ekonomskom institutu u Zagrebu. Njegova glavna interesovanja, što se ogleda i u njegovim publikacijama, su socijalna politika u jugoistočnoj Evropi, politike kao prevodilačke prakse, razvoj i mobilizacije zajednice, i aktivizam kroz kompjutersko posredovanje. Član je redakcije hrvatskog Žurnala za socijalnu politiku. Zajedno s Bobom Dikonom je urednik knjige ”Socijalne politike i međunarodnih intervencija u Jugoistočnoj Evropi“ (Edvard Elgar, 2007), i sa Kristofom Soliozom ”Prema otvorenom regionalizmu u jugoistočnoj Evropi“ (Nomos, 2012).

Goran Svilanović je preuzeo dužnost generalnog sekretara Savjeta za regionalnu saradnju 1. januara 2013, prateći imenovanje od strane ministara spoljnih poslova Procesa saradnje u jugoistočnoj Evropi (SEECP) u Beogradu 14. juna 2012. Srpski diplomata i političar, prethodno je bio koordinator ekonomskih i ekoloških aktivnosti OEBS-a (2008-2012). U novembru 2004. godine, postao je predsjednik radnog stola I (demokratizacija i ljudska prava) Pakta stabilnosti za jugoistočnu Evropu, gdje je ostao do kraja 2007. Postao je član Više kontrolne grupe Pakta za stabilnost, koja je predložila njegovu transformaciju u regionalni savjet za saradnju. Od 2000. do 2004. godine, g. Svilanović je bio ministar spoljnih poslova Savezne Republike Jugoslavije, koja je 2003. preimenovana u Srbiju i Crnu Goru. Od 2000. do 2007. bio je član parlamenta. Bio je predsjednik političke stranke Građanski savez Srbije (1999-2004). Ima doktorat sa Univerziteta Union u Beogradu, master i dodiplomsku diplomu iz prava sa Univerziteta u Beogradu, a još je studirao na Institutu za ljudska prava u Strazburu, na Univerzitetu Saarland u Njemačkoj, i na Evropskom univerzitetskom centru za mirovne studije u Štadšlajningu, Austrija. G. Svilanović je radio sa velikim brojem organizacija i komiteta, kao što su Centar za antiratnu akciju (1995-1999), Međunarodna komisija za Balkan (2004-2006) i Beogradski centar za ljudska prava (2007-2008). Od 2008. radi kao docent prava na Univerzitetu Union u Beogradu. Govori srpski i engleski jezik. Rođen je 22. oktobra 1963. Oženjen je i ima dvoje djece.

Despina Syrri je predsjednica Simbioze. Radi u opštinskom savjetu u Solunu za integraciju migranata i trenutno je uključena u istraživanje pritvornih centara za iregularne migrante na grčko-turskoj granici, tretmanom naroda iz trećih zemalja na spoljnim granicama Evrope zajedno sa ELIAMEP-om i Agencijom EU za osnovna prava. Učestvuje u razvoju evropskog master programa o humanitarnoj akciji za odjeljenje balkanskih, slovenskih i orijentalnih studija Makedonskog univerziteta u Solunu. Ona je gostujući predavač u Amsterdamskom centru za holokaust i studije genocida, direktorka istraživanja i međunarodne saradnje Instituta za imigracionu politiku u Grčkoj, i predaje političke nauke i političku antropologiju na Američkom koledžu u Solunu. Gđa Siri je radila sa agencijom Rojters, Atinskom novinskom agencijom, Jugoistočno-evropskim istraživačkim centrom, Berlinskom migracijskom mrežom, Britanskim savjetom, Okfordskim centrom za izbjegličke studije, EastWest institutom, kao i međunarodnim i neprofitnim organizacijama u Južnoj Africi, istočnoj i jugoistočnoj Evropi na pitanjima post-konfliktnog razvoja, izbora, migracija, izbjeglica, granica, i integraciji Zapadnog Balkana u Evropsku uniju.

Sumeja Tulić ima bečelor diplomu prava sa Pravnog fakulteta u Sarajevu, i master iz Evropskog regionalnog master programa za demokratiju i ljudska prava u Sarajevu. Od 2011. radi kao službenica za programe u Braniocima ljudskih prava za Zapadni Balkan i članica je Sarajevskog ratnog teatra (SARTR-Sarajevo) od 2008. godine. Gđa Tulić je jedan od osnivača Udruženja Kontakt u Sarajevu, organizacije fokusirane na pozorišnu analizu društvenih problema. Kao glumica, radila je u mnogim evropskim produkcijama u Belgiji, Italiji, Njemačkoj i Grčkoj.

Alban Ukaj je glumac sa Kosova koji živi u Sarajevu. Diplomirao je na Akademiji scenskih umjetnosti u Sarajevu 2004. i radi u Sarajevskom ratnom teatru od 2008. godine. Aktivan je na filmu i u pozorištu. Nedavno se pojavio u najnovijem projektu grčkog reditelja Menelaosa Karamagiolisa i drugim projektima uključujući one nagrađene Zlatnom palmom. Trenutno igra u dokumentarnoj pozorišnoj produkciji ”Hipermnezija“ i produkciji Bitef teatra. Njegov rad se fokusira na programe regionalne saradnje, kao što je kontinuirani angažman sa Hartefakt fondacijom iz Beograda i različitim projektima na Kosovu, u Crnoj Gori, Srbiji, Bosni i Hrvatskoj. Jedan je od suosnivača Kontakta, udruženju posvećenom promociji istraživanja u pozorištu, sa fokusom na angažovanje marginalizovanih grupa. Trenutno piše i režira kratak film smješten u Prištini i sa koprodukcijom iz Beograda.

Ivan Vejvoda je potpredsjednik za programe Njemačkog Maršal fonda Sjedinjenih Država (GMF). Od 2003. do 2010. godine bio je izvršni direktor Balkanskog fonda za demokratiju, projekat GMF-a. U periodu 2002-2003. bio je viši savjetnik za spoljnu politiku i evropske integracije srpskog premijera, najprije Zorana Đinđića, a potom Zorana Živkovića. Prije službovanja u Vladi Srbije, gospodin Vejvoda je bio izvršni direktor Fonda za otvoreno društvo sa sjedištem u Beogradu od 1998. do 2002. Sredinom 1990-ih, obavljao je različite akademske angažmane u Velikoj Britaniji i Sjedinjenim Državama, uključujući jednogodišnja angažovanja na Smit koledžu i Makalester koledžu u SAD i tri godine stipendiranog istraživanja na Univerzitetu u Saseksu u Engleskoj (1993-1996). Od 1984-1993. bio je istraživač u Beogradskom institutu za evropske studije. G. Vejvoda je široko objavljivao na temu demokratske tranzicije, totalitarizma i poslijeratne obnove na Balkanu. Pored toga, bio je istaknuta figura u opozicionom pokretu u Jugoslaviji 1990-ih. U Beogradu je bio suosnivač Demokratskog foruma 1989. i Beogradskog kruga - Udruženja nezavisnih intelektualaca 1992. Kourednik je knjiga ”Demokratizacija u centralnoj i istočnoj Evropi“ (Pinter 2000, Continuum 2002) i ”Jugoslavija i posle nje“ (Longman 1997). Ima diplomu sa Instituta političkih studija u Parizu (1972) i završene postdiplomske studije na Univerzitetu u Beogradu. Dobitnik je francuskog nacionalnog Ordena zasluga i italijanskog Ordena zvijezde solidarnosti.

Toni Vidan je aktivista za energiju i klimu u ekološkoj organizaciji Zelena akcija (ZA) / Friends of the Earth Hrvatska, gdje je prethodno bio predsjednik i član izvršnog odbora. Trenutno radi na uspostavljanju obrazovnog centra o održivoj energiji u bivšoj kasarni na ostrvu Šolta u blizini Splita. Od 1991. godine je aktivan u međunarodnim klimatskim pregovorima i pomogao je u osnivanju Globalnog fonda za životnu sredinu. Učestvovao je u nekoliko međunarodnih klimatskih inicijativa, kao koordinator Klimatske akcione mreže za Centralnu i Istočnu Evropu (1992-1995), i kao blagajnik Friends of the Earth International. G. Vidan takođe sarađuje sa brojnim savjetodavnim tijelima u Hrvatskoj i inostranstvu, među kojima su: Odbor za životnu sredinu Hrvatskog sabora, gdje je posmatrač; Hrvatski nacionalni komitet za razvoj civilnog sektora, kojim predsjedava; i sa Forumom jugoistočne Evrope za životnu sredinu. Nedavno je izabran za budućeg člana Evropskog ekonomskog i socijalnog komiteta.

Bosiljka Vuković je šefica Odsjeka za podršku Nacionalnom savjetu za održivi razvoj u Ministarstvu održivog razvoja i turizma u Crnoj Gori. Prethodno je radila u oblasti održivog razvoja u njenoj rodnoj zemlji Crnoj Gori od 2007. godine. Gospođa Vuković je ranije radila kao šefica Kancelarije za održivi razvoj, organa nadležnog za međusektorsku koordinaciju nacionalnih strateških i dugoročnih razvojnih politike. Obavlja dužnost sekretarke u Nacionalnom savjetu za održivi razvoj, višečlanom savjetodavnom tijelu Vlade Crne Gore za pitanja održivog razvoja, kojim predsjedava premijer. Kao ključna osoba na nacionalnom nivou za Komisiju UN za održivi razvoj (CSD) i nacionalne pripreme za treći Svjetski samit o održivom razvoju (Rio+20), aktivno je uključena u proces održivog razvoja UN i EU. Godine 2011. je izabrana za potpredsjednicu Biroa na 20. sjednici CSD u ime Istočnoevropske grupe UN. Prije povratka u Crnu Goru, radila je u lokalnim razvojnim programima za monitoring i evaluaciju infrastrukture, razvoj zajednice i poljoprivredne razvojne projekte, najviše u Srbiji. Završila je magistraturu na Fakultetu za napredne međunarodne studije (SAIS) pri Univerzitetu Džon Hopkins sa fokusom na međunarodnu ekonomiju i evropske studije.

Završni izvještaj prvog godišnjeg sastanka Balkanskog foruma u Solunu, februar 2013.